Veelvraat
‘Stil mijn honger lief.’,
zeg ik terwijl ik gretig naar hem staar
en het goud rondom zijn ogen bestudeer.
De wind blaast zachtjes door zijn haren.
Hij kijkt me aan en lacht beheerst,
hij werpt een voedende blik mijn kant op.
– ‘Het eten staat voor je klaar.’
‘Mag ik proeven?’,
vraag ik zoet,
vraag ik dorstig.
Zijn huid gebronsd door de hitte,
rijkelijk en smaakvol.
– ‘Proeven mag, lik maar even…’
Bovenop glimt het roomwitte
glazuur.
Snoepgoed.
Dit is het gouden uur.
Ik zie de druppels glijden langs de pezen in zijn rug.
Zijn geur,
sappig,
dringt zonder waarschuwing binnen
en grijpt me vast.
– ‘O schat, wat ben je happig.’,
rolt er sluw van zijn tong.
Hij likt zijn lippen,
ik bijt de mijne kapot.
Onze ogen vallen op het bedlinnen.
‘Ik lust je rauw. Maar eet je ook wanneer doorbakken.’
– ‘Ik voed je elke dag.’
Het is een dans rondom de tafel.
Ik gooi het zilver op de grond
en laat mezelf neervallen,
hij spuit honing op mijn wafel.
Lust duwt tegen mijn maag.
XOXO – Kim Longwood
Heb jij een gedicht, kort verhaal, geschreven spoken word piece of andere literaire kunstvorm achter in de kast slingeren die je toch wel graag wilt delen met Neerlands luisterend oor en lezend oog? Stuur jouw werk dan naar finerthingsfineprint@gmail.com.
Waar wacht je nog op?! Laat jouw meesterwerk publiceren op deFINERTHINGSclub.
deFINERTHINGSclub 