Voor de zoveelste keer verhuizen
Daar ga ik dan, binnenkort. Mijn hele leven in een doos. Ok, misschien iets meer dan één doos, maar het zullen er geen honderd zijn want minimalisme is nog steeds een mooi ding. En dan die dozen van mijn huidige woning met de auto vervoeren naar mijn nieuwe woning. Voor de zo-veel-ste keer. Ik heb even geteld, om precies te zijn voor de vijftiende keer. En ik ben nog niet eens dertig! Dit was overigens helemaal niet mijn plan, ik had hier nog makkelijk een aantal jaren kunnen vertoeven. Maar wanneer de eigenaar besluit om te slopen, tja, dan is er geen andere keus.
Wanneer vrienden horen dat ik álweer weg moet reageren ze met medeleven. Dat is heel erg lief, maar ze mogen de ‘wat vervelend zeg’ blikken iets dimmen, ik vind verhuizen namelijk niet erg. Althans, verhuizen zelf is een gedoe. Inpakken, tillen, inladen, uitladen, tillen, uitpakken… en ook schoonmaken, verven, geld uitgeven aan nieuwe dingen die ik niet kan betalen maar wel heel graag wil hebben, je snapt me wel. Wat niet erg is, maar juist leuk, is een nieuwe plek ontdekken. Een soort van op mini wijze opnieuw starten. Met als beste aan een ander huis betrekken: een nieuw interieur!
Als semi nomadisch kind van de wereld is mijn kijk op de verhuizing positief. Ook in de volgende woning blijf ik vast maar een aantal jaar wonen, zeker geen leven lang. Ik moet natuurlijk wel rekening houden met het feit dat ik op een gegeven moment dat beetje spullen wat ik heb bij elkaar pak, niet in dozen, maar in een reistas, voor wanneer ik naar het buitenland vertrek.
XOXO – Kim Longwood
Heb jij een hamvraag, twijfelachtig vraagstuk of humoristisch onderwerp waar écht over geschreven moet worden? Stuur dan als de wiedeweerga jouw hersenspinsel naar finerthingsfineprint@gmail.com en wie weet wordt hier volgende maand een soort van column over gepubliceerd op deFINERTHINGSclub.
