Kunst

Interview met een kunstenaar: Eva van den Broek – Schilderijen met sfeer, gedetailleerde ruimtes en verhalen

Eva is van oorsprong een Zeeuw maar woont al een aantal jaar in Rotterdam. Ze is recentelijk afgestudeerd aan de Willem De Kooning Academie en is haar weg als kunstenares aan het vinden.

Haar atelier bevindt zich in het gele gebouw in de ZoHo wijk van Rotterdam. Eva deelt deze mooie plek samen met Lidy Veldhuizen. Het atelier heeft veel licht, is ruimtelijk en dus geschikt om groot te werken én er staan veel boeken om inspiratie uit te halen. Eva haar achtergrond in theater is de oorzaak van haar interesse in het creëren van sfeer, ruimtes en het vertellen van verhalen. Dit uit zij door deze elementen te gebruiken bij het maken van schilderijen, waarin ze speelt met kleur, perspectief en compositie.

“De methode van werken met olieverf en acryl stelt me niet alleen in staat om op verschillende niveaus te experimenteren, het geeft mij ook meer vrijheid om intuïtief en groot te werken, maar kan me ook afremmen als objecten meer zorg en aandacht nodig hebben.”

Waar komt de passie om te creëren vandaan?

Ik ben toen ik opgroeide heel vrij gelaten in wat ik wilde doen. Ik maakte zoal kleine tekeningen samen met mijn oma van onze droomhuizen, ik tekende objecten na en fantaseerde over surrealistische vormen.

Als ik terugkijk naar mijn portfolio merk ik op dat ik veel werk heb gemaakt waarbij ruimtes, sfeer en objecten centraal staan, vaak bewust, soms onbewust. In theater was het belangrijk om te denken over welke sfeer je wilt overbrengen naar het publiek, welke attributen je wilt gebruiken en of je humor gaat gebruiken of bijvoorbeeld iets heel melancholisch wilt overbrengen. Een scène creëren. Dit heb ik altijd meegenomen in mijn schilderproces. Vanuit theater is dit veranderd naar een schildervorm en wil ik dit uitwerken tot meer multidisciplinair werk.

Wat (of wie) zijn jouw grootste inspiratiebronnen?

Ik hecht veel waarde aan de dagelijkse kleine dingen en zie kunst in diverse voorwerpen, ruimtes en verhalen. Ik kan soms lang naar een stoel staren, het plots zien in een andere ruimte of andere vormen. Hoe langer ik ernaar kijk hoe meer er verandert. Dit wil ik dan graag visualiseren en vanuit daar ga ik aan de slag.

Naast de alledaagse objecten zijn er ook kunstenaars die deze interesse hebben geprikkeld. Zoals Erik Mattijsen, Susan Chen en Gabrielle Garland. Ze hebben allemaal iets met elkaar gemeen naar mijn mening, namelijk het visualiseren van verhalen, objecten, interieurs en herinneringen. Ik zie langzaam elementen van hun werk in mijn werk terugkomen. Ik verdiep mij in hun onderzoeken en vanuit daar kijk ik naar mijn eigen omgeving en mijn eigen herinneringen.

Daarnaast moet ik ook toegeven dat mijn lieftallige pluizige viervoeter – Thula de poes – veel voorkomt in mijn schilderijen. Hoewel ze het zelf niet door heeft, is zij onbewust mijn grootste muze.

Wanneer heb je voor het laatst iets gemaakt en wat was het?

Mijn grootste uitdaging is dat ik nu naar een tentoonstelling werk met als thema beweging. Doordat ik eigenlijk vrij statische objecten schilder zoals interieur heeft mij dat wel aan het denken gezet. Hoe kan ik een stoel laten bewegen in een schilderij? Dit had ik nooit eerder geprobeerd. Ik werk nu aan een serie over een stoel en hoe hij zijn kantelpunt bereikt. Mijn eerste schilderij is af en ik heb veel zin om met deze frisse kijk verder te werken.

Samen met Kathy Murillo werk ik naar de expositie COLORUM toe, welke in oktober plaatsvindt in de Wijkcoop010. Met de hulp van Ricardo Jupijn gaan we een tentoonstelling organiseren waarbij kleur centraal staat. Voor deze expositie heb ik aandacht besteed aan schilderijen waarbij ik de objecten en hun kleuren een eigen podium wil geven. COLORUM biedt een kans om het diepe potentieel van kleur en lijnen te verkennen, tentoongesteld door middel van zowel schilderijen als sculpturen.

Ook ben ik bijna klaar met een commissie werk. Voordat ik aan zo’n werk begin vraag ik aan de persoon wat hun lievelingsobjecten zijn. Op die manier probeer ik een stilleven te creëren en experimenteer ik graag met het perspectief en kleur om het eigen te maken. Deze klant krijgt een stilleven van zijn naaktkat, een fles whisky en een Feyenoord sjaal.

Welke toekomst zie je voor jezelf?

Mijn passie voor theater begint weer te kriebelen. Naast mijn eigen autonome werk zou ik het echt een droom vinden om achterdoeken te schilderen om zo deel uit te maken van een voorstelling en samenwerkingen aan te gaan met andere creatievelingen.

Ik wil meer gaan experimenteren met sculpturen om mijn schilderijen tot leven te brengen en ze interactief te maken. Daarnaast wil ik vooral lekker veel ontwikkelen, nieuwe mensen ontmoeten en veel kunst maken. Wat er dan gebeurt zien we vanzelf wel.

Benieuwd naar meer?

Bekijk Eva haar werk op Instagram en blijf up to date over toekomstige tentoonstellingen.

XOXO – Kim Longwood

Plaats een reactie