Naast het maken van muurschilderingen, waar zijn focus ligt, illustreert, animeert, designed en creëert Rik publiekelijke interventies onder de naam Riq Etiq. Denk bij het laatste aan het aanbrengen van willekeurig gevonden voorwerpen in de buitenruimte. Laatst bijvoorbeeld, stond hij in een verlaten pand een muurtje te verven, en terwijl hij de omgeving aan het ontdekken was vond hij een stapel kartonnen wegwerp bordjes. Deze waren ideaal om te bewerken en ze vervolgens ergens tegenaan te kitten. En zo geschiedde. De kartonnen wegwerp bordjes hangen nu hier en daar in de straten van Barcelona. Met een tekening erop uiteraard.
Waar komt de passie om te creëren vandaan?
Noem het alsjeblieft een obsessie, want 4 uur fietsen door de snikhete zon om 6 uur s’ochtends om een rolluik te kunnen beschilderen waar ik verder niks voor krijg lijkt me de passie gepasseerd. Mijn verloofde verklaart me ook vaak voor gek maar ik moet het gewoon doen. Waar het vandaan komt kan ik je niet precies vertellen. Het is alsof ik je moet vertellen wat ik voel bij een goed stuk muziek.
Ik weet wel dat ik me heerlijk voel als ik gefocust bezig ben. Ik denk dat je het kan vergelijken met een runners high of het gevoel wat drugs je kan geven. Het maakt me gelukkig. En meer heb je niet nodig, toch?
Het neemt me voor zolang het duurt weg uit de realiteit en de druk die deze samenleving met zich meebrengt. Dat ervoer ik als kind al. Mijn concentratie op school was niet om over naar huis te schrijven. Maar als ik ging tekenen was de wereld die ik creëerde de enige wereld die bestond. Dat is gelukkig nooit veranderd.
Ik geloof ook dat je het kind in jezelf moet blijven opzoeken en uitdagen om nieuwsgierig te blijven. Dat houdt de geest jong.
Wat (of wie) zijn jouw grootste inspiratie bronnen?
Ik observeer het menselijk gedrag graag. Vaak levert dit een tegenreactie op over hoe men met bepaalde situaties omgaat. Het is een kritische blik naar maatschappelijke moraal. Onderwerpen als normen en waarden binnen een samenleving pluis ik graag uit en mijn conclusie wordt het onderwerp van een volgend werk. Deze komt dan symbolisch, naïef en abstract terug in mijn werk.
Het gedrag op sociale media bijvoorbeeld, waar niet de kwaliteit van je werk er toe doet, maar de kwantiteit van je posts, volgers en likes. In mijn mening gebeurt hier het tegenovergestelde van wat er werkelijk toe doet. Ik zie genoeg talentloos volk dat aan goede opdrachten mag werken. Dit alleen maar omdat ze populair zijn. Dit houdt de kwaliteit laag en inspiratieloos. Ik vind dit een interessant gegeven en ook al zie je het niet aan de oppervlakte, een mening als deze uit ik graag in mijn werk.
Wanneer heb je voor het laatst iets gemaakt en wat was het?
Dat moet in Ljubljana, Slovenië zijn geweest. Midden in het centrum ligt Metelkova. Deze voormalige legerbasis is in de jaren huppeldepup gekraakt en sindsdien is het een vrijplaats voor muziek, kunst en alles wat er ook maar een beetje of helemaal niks mee te maken heeft. Het is vergelijkbaar met Christiania in Kopenhagen of Ruigoord in Amsterdam. Alles zit hier onder de graffiti, overal staan bizarre sculpturen en er gebeurt altijd wel iets. Mensen komen van heinde en ver om daar foto’s van te maken. De politie komt hier niet en dat maakt het ook een soort toevluchtsoord voor gebruikers en dealers. En die zijn er vaak nog vroeger bij dan de ochtendspits. Dat heb ik wel gemerkt toen ik bezig was met mijn muurschildering. Ik heb hier een verwaarloosd stuk muur opgeknapt met de afbeelding van een Sirene. Misschien zorgt hij voor een beetje afleiding van de dagelijkse dosis ‘ieder wat wils’. Of dat nou drugs of likes zijn.
Welke toekomst zie je voor jezelf?
Ik denk dat ik ooit ben begonnen omdat ik simpelweg een bepaalde drang voelde. Zolang ik deze drang ervaar – en het me gelukkig maakt – zal ik ook niet stoppen. Ik blijf mezelf uitdagen om te experimenteren en te ontdekken.
Ik heb ervaring met het constant herhalen van hetzelfde trucje, hetzelfde vormpje en dezelfde lijnen maar dat verveelt me. Op dit moment vind ik het interessant om een manier te vinden waarmee ik mijn werk zo puur mogelijk neer kan zetten. De eerste volgende lijn is elke keer de juiste lijn. Omdat het zo had moeten zijn zeg maar. En zo kijk ik ook naar de toekomst. Of deze me nu gouden bergen belooft of niet is absoluut niet aan de orde. Natuurlijk werk ik graag aan grote opdrachten en wil ik nog meer gevels van flatgebouwen beschilderen.
Tegenwoordig is het een trend om het druk te hebben want anders gaat het niet goed met je of zoiets. Dat is niks voor mij. Ik heb tegenover niemand iets te bewijzen en ben met mijn werk alleen verantwoordelijk voor mijn eigen mening. Het klinkt erg egoïstisch en zo komt het dan ook weleens over maar als ik ieder zijn of haar vorm van kritiek zou toepassen in mijn werk dan is het mijn werk niet meer.
Benieuwd naar meer?
XOXO – Kim Longwood
deFINERTHINGSclub 