Vooral het aanschouwen van de grote hoeveelheid schoonheid in de wereld doet Dennis van den Dool goed. Hij probeert het gevoel wat hij krijgt van alle mooie dingen die hij ziet in zijn schilderijen te plaatsen. Het leed in de wereld en de pijn die hij ervaart zijn ook aanwezig, maar dat lood probeert hij om te zetten in goud. Een derde kant van zijn kunst is recht voor z’n raap, niet te moeilijk, gewoon lekker.

Waar komt de passie om te creëren vandaan?
Die passie is er altijd geweest, soms sluimerend op de achtergrond, soms zo aanwezig dat elk van mijn kledingstukken onder de verf zit.
Ik wil de natuur begrijpen. En vervolgens die fascinatie gebruiken om (hopelijk) een ander aan te steken met mijn verwondering.


Wat (of wie) zijn jouw grootste inspiratie bronnen?
Muziek, liefde, natuur, seks, humor, compassie.
En een flinke dosis clichématige rock ‘n roll.


Wanneer heb je voor het laatst iets gemaakt en wat was het?
De verf is nog nat, dus niet lang geleden. Ik probeer een wat zachtere weg qua beeldspraak in te slaan en ik ga heel goed op veel kleurgebruik. Ik kan wel lekker filosofisch uit de verf komen, maar dit schilderij is eigenlijk gewoon mooi voor boven de bank.

Welke toekomst zie je voor jezelf?
Naast schilderen wil ik me gaan focussen op het bundelen van kunst en architectuur. Dit om plekken te creëren in de natuur waar mensen een moment van stilte kunnen beleven, om een reis naar binnen te maken. Hopelijk voelen ze zich daardoor meer verbonden met de schoonheid om ons heen.

Benieuwd naar meer?
https://www.instagram.com/hondsdool/?hl=en
XOXO – Kim Longwood