Roberto Magnanini is een CG-artiest én conceptartiest met een achtergrond in architectuur en grafische vormgeving. Vanaf zeer jonge leeftijd heeft hij verschillende vormen van media verkend om zichzelf uit te kunnen drukken, waardoor hij nieuwsgierig is geworden naar alles wat hij met digitale middelen kan creëren. In de afgelopen jaren heeft Roberto zijn vingers in inkt en mesh-printing gedompeld, waarmee hij niet alleen digitaal maar ook analoog werk maakt.
“Iets dat mij en mijn productiestijl kenmerkt, is mijn onvermogen om stil te blijven staan en te stoppen met onderzoeken. Een eigenaardigheid die me altijd naar nieuwe mogelijkheden brengt om te experimenteren en nieuwe technieken en interesses te ontdekken.”

Waar komt de passie om te creëren vandaan?
Toen ik op school zat realiseerde ik me al snel hoeveel het ontwerpen van gebouwen en dingen die in een fysieke wereld kunnen staan, een soort limiet is voor mijn verbeeldingskracht. Ik vond het geweldig, maar het was ook frustrerend. Ik vond bevrijding door mijn geest ver van de realiteit te laten vliegen en andere mogelijke dimensies te verkennen. Ik ben een dromer, dat ben ik altijd geweest.
Dankzij mijn opleiding heb ik tools ontdekt die me in staat stellen om plaatsen te bedenken en te creëren die voorheen alleen in mijn hoofd konden bestaan. Ik heb er altijd nogal privé over gedaan. Een groot deel van wat ik doe blijft opgesloten in een donkere hoek van een oude harde schijf. Maar ik ontdekte al snel dat het tonen van wat er door mijn hoofd ging in de vorm van afbeeldingen en video’s vaak een verdiepend proces van gedeelde verhalen op gang bracht, dat meer diepte aan mijn oorspronkelijke ideeën gaf. Ik denk dat die realisatie één van de grootste motoren van mijn hele artistieke productie is geworden: communiceren via beelden om gedeelde surrealistische verhandelingen te genereren.

Wat (of wie) zijn jouw grootste inspiratiebronnen?
Architectuur, landschapsarchitectuur en natuur spelen een fundamentele rol. Maar de grootste elementen die mijn kunstwerken inspireren zijn mijn passie voor sci-fi, horrorliteratuur en cinema. Ik probeer altijd te verwijzen naar of eer te doen aan ‘de meesters’. Ook houd ik enkele onderwerpen in gedachten die ik wil onderzoeken als ik op zoek ben naar inspiratie. Op de één of andere manier gaan deze onderwerpen altijd over andere werelden, parallelle dimensies, buitenaardse levensvormen en verkenning van de deep space.
Daarnaast raak ik erg geïnspireerd door regisseur John Carpenter, schrijver H.P. Lovecraft, muzikant Brian Eno en schilder Zdzisław Beksiński.

Wanneer heb je voor het laatst iets gemaakt en wat was het?
Ik heb de laatste tijd geëxperimenteerd met enkele digitale 2D-illustraties van buitenaardse landschappen, iets wat ik nog nooit eerder heb geprobeerd en het zal waarschijnlijk even duren voordat ik tevreden ben.

Welke toekomst zie je voor jezelf?
Ik heb geen duidelijk pad voor mezelf in de kunstwereld. Dat wil ik ook niet hebben. Ik laat dingen liever gebeuren, omdat mijn lef en nieuwsgierigheid me tot nieuwe ontdekkingen brengen. Ik heb het gevoel dat ik in de afgelopen 15 jaar veel deuren half open heb gelaten, onafgemaakte zaken waarvan ik zeker weet dat ze vroeg of laat terug zullen komen, zoals altijd. Ondertussen ga ik door met wat ik doe, overdag onbebouwde architectuur visualiseren en ’s nachts alternatieve realiteiten creëren.

Benieuwd naar meer?
https://robertomagnanini.artstation.com/
&
https://www.instagram.com/cosmic.damage/?hl=en
XOXO – Kim Longwood