Interview met een fotograaf: Stijn Mulder – Vreugde, blijdschap en voldoening in makerschap

Stijn Mulder is student fotografie aan de Willem de Kooning Academie. Naast fotografie uit hij zich graag op verschillende creatieve wijze. Denk aan film, tekenen en muziek. Hij laat zich leiden door zijn gevoel en gebruikt verschillende media om zijn instinct aan te scherpen. Op die manier brengt hij zichzelf naar nieuwe creatieve hoogtes.

Waar komt de passie om te fotograferen vandaan?

Dit is begonnen toen ik als 15 jarige skateboarder de filmcamera ontdekte. Ik wilde mijzelf en mijn vrienden graag filmen terwijl we stuntent door de stad reden.
Toen ik op een gegeven moment een nieuwe camera zocht, had ik gehoord dat de spiegelreflex camera’s van Canon ook goed konden filmen. Ik heb er destijds eentje aangeschaft, maar met dit apparaat kun je natuurlijk ook goed fotograferen.
Enige tijd later was ik eigenlijk alleen nog maar aan het fotografen, ik maakte vooral beelden van het dagelijks leven. Min of meer als een dagboek. Ik zag de schoonheid van de alledaagse dingen en voelde de interne behoefte om dit vast te leggen.

Wat (of wie) zijn jouw grootste inspiratie bronnen?

Op het gebied van fotografie vond ik vroeger de romantische blik van William Eggleston en Stephen Shore helemaal de bom. Tegenwoordig ga ik lekkerder op makers zoals Jan Dirk van der Burg, Alec Soth, Ed van der Elsken, August Sander en Hans van der Meer.

Maar ik vind mijn inspiratie op vele plekken. De woorden van Georges Perec inspireren mij op dagelijkse basis. Ik kijk enorm op naar de interview stijl van Andrew Callaghan. De denkwijze van Rick Rubin kan ik ook enorm appreciëren. Ook haal ik veel inspiratie uit muziek.

Wanneer heb je voor het laatst gefotografeerd en wat staat er op die beelden?

Ik heb voor het laatst gefotografeerd tijdens de paas brunch met mijn familie. Ik blijf het leuk vinden om zo vaak mogelijk mijn camera mee te nemen om mijn fotografisch oog scherp te houden. Op die beelden zie je eten met op de achtergrond mooi uitzicht.

Welke toekomst zie je voor jezelf?

Aan de ene kant wil ik graag autonoom beeldend kunstenaar worden, die fotografisch werk en een fotografische denkwijze creëert puur voor in het museum.
Maar iets in mij wil ook heel graag een loods. Een loods waar de enige limiterende factor je eigen creativiteit is en waar alle dromen op het gebied van sport, kunst en muziek gerealiseerd kunnen worden. Vanuit hier zou ik ook graag cursussen en workshops organiseren, om zo de gemeenschap in aanraking te brengen met de vreugde, blijdschap en voldoening wat het makerschap kan bieden.

Mocht dit allemaal niet lukken dan ben ik ook tevreden als ik elke dag foto’s mag maken voor mijn brood. Ik heb tijdens mijn stage geleerd dat dit mij vast en zeker ook erg gelukkig zal maken.