Interview met een dichter: Desiree van Blitterswijk – Geen restricties, wel expressie

Genevieve betekent jeneverbes, de Juniperus Communis. De vertaling: Gewoon stekelig. “Fantastisch toch? Die naam is geknipt voor mij! Ik ben absoluut een doodnormaal stekelig meisje dat af en toe tyft en dan weer liefheeft.” Oftewel, dichter Desiree.

“Soms provoceer ik, maar als ik je liefheb, ben ik zo zoet als een besje. Wie ik ben is wat ik doe: expressie geven aan mijn emoties door erover te schrijven. En natuurlijk nog veel meer, zoals dansen, muziek maken, performen en de levenskunst van de natuur omarmen!”

Desiree werkt momenteel aan haar debuutbundel: de alter. Haar dichtbundel gaat over een fase waarin een vrouw dissocieert, nadat zij haar vader en twee kinderen verliest. Het is autofictie, dus ja, grotendeels waargebaard.

Schrijfmeditaties voor vrijheid, rust, ruimte en liefde

“Naast mijn dichtwerk, geef ik schrijfmeditaties met een micro dosis psylocibin (paddestoel voor liefde & creativiteit). Waarom? Omdat je geen innerlijk oordeel hebt, de paddestoel geeft je namelijk vrijheid, rust, ruimte, liefde en jawel, de creativiteit om je eigen gedachten op jouw geheel eigen manier op papier te krijgen. Niet voor niets zeg ik weleens: schrijf de zorgen van je lijf en morgen ben je weer een ander (man)wijf…!
Ik geloof dat kunst een uitingsvorm op spiritueel niveau is. Daarom noem ik het een schrijfmeditatie. Je gaat letterlijk zo diep dat je bijna over een EMDR-ervaring kunt spreken. Ja, hallo, ik ben absoluut niet je trauma therapeut, maar als je diep durft te gaan in je verbeeldingskracht en emoties, dan kun je wel stellen dat je bekwaam bent om in wakende staat je onderbewuste te verkennen. Dat is best bijzonder hè?”

Waar komt de passie om te schrijven vandaan?

“Wat voorafging aan de passie was de urgentie om te schrijven. Door het verlies van een ouder, een abortus, een miskraam.
Momenteel voel ik heel veel passie rondom het thema miskraam en abortus. Wist je dat 1 op de 5 en misschien zelfs 1 op de 3 vrouwen een vroeggeboorte krijgen? Ik voel echt een grote noodzaak om dat te onderzoeken.
Nu denk ik ‘kom op, hoezo word abortus- en/of miskraamverlof niet meegenomen in het standaard wettelijke zwangerschapsverlof?’ Waarom delen we pas het nieuws als we zeker zijn dat het geen miskraam wordt? En hoezo is er een naam voor weduwen maar niet voor kindverlies?
Wist je dat vrouwen trauma opslaan in hun baarmoeder? Is daar een therapie voor? Vrouwen hoeven dit niet alleen te dragen, delen helpt. En het maatschappelijk toegankelijk maken ook!
Dieren rouwen soms weken, maanden of langer als ze hun kleintjes verliezen. Er zijn dieren die zich compleet terugtrekken om bij te komen. Wij mensen gaan twee dagen later weer aan het werk en kampen met onverwerkte problematiek.

Voel je die tweestrijd? Dat heet passie!”

Waar haal jij inspiratie uit?

“Uit liefdevolle satire.

Ik geloof dat demonen progressieve engelen zijn die het schaduwwerk in een beter licht willen brengen. Ze zijn de David Bowies onder de religie, begrijp je?

Je moet niet bang zijn voor het donker, anders zul je slapeloze nachten hebben. Ik wil iedere vezel van onze onderdrukte gedachten, emoties en verlangens blootleggen. Zie het als een uitdrijving van je valse overtuigingen!”

Wanneer heb je voor het laatst een gedicht geschreven en waar ging het over?

“Ik ben bezig met het uitgeven van een kinderbundel (uitgever, bent u daar?). Mijn beste vriendin en ik hebben vlak achter elkaar een miskraam gehad. Vandaag schreef ik het eerste versje over een zieltje dat op doorreis is in de wolkenkoets met een stel prachtige trekvogels. Mijn vriendin maakt de illustraties (aanvullende illustrator, bent u daar?), ik schrijf de beeldende gedichten.”

Welke toekomst zie je voor jezelf?

“Ik in mijn tuinhuisje – Roald Dahl stijl. Gewoon in mijn schrijvershut cocoonen met een nederig uitzetje Engels porselein, mijn (echte) windhond Victor, mijn opgezette fazant en natuurlijk mijn prachtige mythische tuin.
Als ik het schrijven spuugzat ben, neem ik een bad (een echt bad) in mijn druivenkas. Beetje de drama van het decor uitbuiten, klein maar idyllisch.

Trouwens, op die plek wil ik mooie kunst en expressie retraites geven! Dat toekomstdeel vul ik nu al in, want ik heb deze maand mijn tuinhuis inclusief 350m2 aan tuin gekocht.

Oh ja, niet te vergeten, ik wil twee bundels uitgeven.
En een kort verhaal schrijven over een vrouw gevangen in een brein (very voyeuristic), een psychedelische film op de Reeperbahn in Hamburg over een louche nachtburgemeester en een beeldhouwster die ´s nachts de beelden van haar man in haar tuintje begraaft en elkaar kruisen op een wel hele vreemde manier. Denk aan lekkere zwarte komedie zoals in Fight Club, met de clashende esthetiek van regisseur Monia Chokri, de emotie van Nicolas Winding Refn en de buitensporige (zieke maar geniale) geest van Yorgos Lanthimos.

Zo, die toekomst is toch eigenlijk al best wel helder in kaart gebracht, vind je niet? Een vriend van mij noemt me Deesidee. Stap 1 is een idee tot uitvoering brengen, misschien begin ik gewoon eens bij stap 1, wat denk jij?”